Rodzice maluchów, jeśli zauważą u swojego synka występowanie stulejki, często wpadają w panikę. Czy potrzebnie? Kiedy stulejka może być powodem do niepokoju i jak powinno przebiegać jej leczenie?
Co to jest stulejka?
Stulejka to zwężenie otworu napletka, które powoduje, że niemożliwe (lub znacznie utrudnione) staje się ściągnięcie napletka do rowka zażołędnego. W zależności od stopnia, w jakim zsuwanie napletka jest utrudnione, mówi się o stulejce częściowej lub całkowitej. Stulejka częściowa to sytuacja, kiedy zsuwanie napletka jest w nieznacznej części utrudnione. Jeżeli napletka w ogóle nie da się odsunąć, czy wręcz zwężenie napletka jest tak duże, że nie ma możliwości odsłonić ujście cewki moczowej, mowa o stulejce całkowitej.
U kogo występuje stulejka?
Ze względu na moment powstania stulejki wyróżnia się stulejkę wrodzoną i stulejkę nabytą. Najczęściej stulejka występuje u niemowląt i dzieci do 4. roku życia. W tym wieku stulejka może być naturalnym zjawiskiem fizjologicznym związanym z rozwojem prącia. U maluchów blaszka napletka jest „przyklejona” do żołędzia i nie można jej zsunąć. Zazwyczaj po 4. r. ż. stulejka naturalnie ustępuje. Stulejka u niemowląt dotyczy aż co drugiego chłopca, jest więc to zjawisko nie tylko niegroźne, ale też bardzo powszechne, występuje u polowy maluchów. Nieco rzadziej stulejka pojawia się u dzieci w wieku 2- i 3-letnich. Zdarza się jednak, że stulejka pojawia się także u dorosłych, najczęściej w wyniku stanu zapalnego czy powtarzających się urazów.
Kiedy stulejka staje się problemem?
Stulejka u dziecka jako etap rozwoju prącia nie stanowi powodu do niepokoju. Inaczej jest w przypadku kiedy stulejce towarzyszą dodatkowe dolegliwości. Należą do nich: zaburzenia oddawania moczu, częste wystąpienie zakażenia układu moczowego, wybrzuszenie napletka podczas oddawania moczu, zapalenie napletka lub żołędzi.
Kiedy należy udać się do lekarza?
Jeżeli stulejka występująca w pierwszych miesiącach i latach życia nie wywołuje dolegliwości, to znaczy nie zaburza oddawania moczu, nie powoduje zakażenia dróg moczowych, nie wywołuje bólu, to nie jest powodem do niepokoju. Należy wówczas poczekać, kiedy samoistnie ustąpi. O problemie można mówić wtedy, kiedy mimo skończenia 4 roku życia stulejka wciąż występuje. Konsultacja z lekarzem wymaga także sytuacja, kiedy stulejka u młodszych dzieci wiąże się z dolegliwościami ze strony układu moczowego.
Do jakiego specjalisty należy udać się w przypadku stulejki?
Decyzję o leczeniu stulejki podejmuje lekarz urolog.
Jak wygląda leczenie stulejki?
Leczenie stulejki może być prowadzone nieoperacyjnie i operacyjnie. Leczenie nieoperacyjne polega na miejscowym stosowaniu preparatów zawierających glikokortykosteroidy przez okres 4-8 tygodni. Jeżeli kuracja nie przynosi efektu, wtedy konieczna jest operacja. Operacyjne leczenie stulejki polega na obrzezaniu, czyli całkowitym usunięciu napletka. W niektórych przypadkach może być zastosowana także operacja poszerzająca otwór napletka.