Kim jest narcyz? Czy osobowość narcystyczna to wynik błędów popełnionych przez rodziców?

Osoby zakochane w sobie i niewidzące świata poza czubkiem własnego nosa nazywane są narcyzami. Jak powstają osoby z narcystycznymi zaburzeniami osobowości? Czy jest to wynik błędów popełnionych przez rodziców? Sprawdź, co musiało się stać w życiu człowieka, żeby wyrósł z niego narcyz.

Kim jest narcyz?

Szacuje się, że narcystyczne zaburzenia osobowości dotykają 1% populacji, z czego 75% stanowią mężczyźni. Narcyza można spotkać w pracy, w rodzinie, między znajomymi. Łatwo ich poznać. Takie osoby zwykle czują satysfakcję z krytykowania innych, kochają pochwały i komplementy, ale nie lubią, kiedy ktoś wskaże im błąd. Ciężko z nimi pracować oraz żyć. Jeśli chodzi o związki, to narcyz kocha przede wszystkim siebie. Wprawdzie do pewnego momentu może idealizować partnera, ale gdy ten popełni jakiś błąd, zostaje skrytykowany i dołącza do grona zdewaluowanych osób.

Czy osobowość narcystyczna to wynik błędów popełnionych przez rodziców?

Specjaliści, na przestrzeni czasu, wskazywali wiele przyczyń osobowości narcystycznej, ale źródło pochodzenia wskazują jedno: dzieciństwo.

W czasach Freuda wskazywano na brak rodzicielskiej miłości, a specjaliści wychodzili z założenia, że kto za młodu nie dostał miłości, ten zaczął obdarowywać się nią sam. Tak samo narcyz chłonie miłość z otoczenia, aby wyrównać deficyty uczucia od rodziców.

W późniejszych czasach dr Brummelmah podważył tę tezę, udowadniając, że to nadopiekuńczość i nadmierne skupienie na dziecku sprawiają, że dorasta ono w przeświadczeniu swojej wyższości i lepszości oraz nabywa przekonanie o tym, że zasługuje na lepsze traktowanie.

Kolejna opcja dotyczy postaci rodziców, którzy okazują swoje uczucia dziecku, jedynie wówczas, gdy spełni ono ich oczekiwania. W przeciwnym wypadku jest krytykowane, co sprawia, że nabywa przekonanie o tym, że jest niewystarczająco dobre, a to w dorosłości skutkuje to tym, że chce być tak dobre, aby zasłużyć na podziw. Z kolei jeśli dziecko spełnia oczekiwania rodziców i służyć im jako wydłużenie ich ego, wówczas mamy do czynienia z tzw. narcystycznym przedłużeniem.

Przeczytaj też:  Choleryk – kim jest i jakie ma cechy? Kompletny przewodnik po osobowości choleryka

Jakich błędów należy unikać, aby dziecko nie wyrosło na narcyza?

Najczęstszym problemem jest brak uczuć albo ich egzaltacja. Nadmierne wychwalanie, zachwycanie oraz bezkrytyczna postawa sprawiają, że dziecko dorasta w przeświadczeniu, że jest lepsze od innych. Jeśli wychowuje się z narcystycznymi rodzicami, poprzez naśladownictwo przejmuje ich postawy.

Na szczęście narcystyczne zaburzenia osobowości można z powodzeniem korygować z pomocą terapeuty. Sesje są nastawione na naukę empatii, odnalezienie źródeł zaburzenia oraz zastępowanie postaw szkodliwych społecznie, tymi pożądanymi.