Buldog francuski – uroczy brzydal

Buldog francuski to towarzyski piesek, który swoją popularność zawdzięcza wrodzonemu wdziękowi oraz rodzinnemu usposobieniu. Nie potrzebuje dużej przestrzeni i nie jest kłopotliwy w utrzymaniu.

Buldog francuski — historia

Buldog francuski pochodzi od mastifów tybetańskich. Za sprawą Fenicjan trafił do Anglii, gdzie uległ miniaturyzacji na skutek wielokrotnego krzyżowania z miejscowymi terierami. Ok. 1850 roku buldożki pojawiły się we Francji, gdzie uległy kolejnym krzyżówkom, m.in. z mopsami, co spowodowało utrwalenie cech charakterystycznych dla współczesnych przedstawicieli tej rasy.

Psy skutecznie tępiły gryzonie, dzięki czemu szybko zyskały dobrą sławę wśród paryskich rzeźników, handlarzy i wozaków. Przyjazny charakter oraz unikatowy wygląd sprawiły, że psy zwróciły również uwagę wyższych sfer, stając się ulubieńcami burżuazji i paryskiej bohemy – ich wielbicielami byli między innymi król Edward VII, księżna Tatiana Romanowa, pisarka Colette i projektant mody Yves Saint Laurent.

Rasa „buldog francuski” została uznana przez związek kynologiczny w 1898 roku, a ostatnia wersja wzorca pochodzi z 1995 roku.

Buldog francuski — charakter

Buldog francuski jest bardzo delikatny, dlatego świetnie nadaje się dla rodzin z dziećmi, do których odnosi się z dużą czułością. Jest również niezwykle towarzyski, oczekuje dużej uwagi i ciągłego kontaktu z właścicielem — ignorowany przez dłuższy czas, uparcie przypomina o swojej obecności. Z tego też powodu źle znosi samotny tryb życia. Lepiej nie zostawać psa całymi dniami w pustym mieszkaniu.

Psy tej rasy są bardzo ciekawe i szybko się uczą. Inteligencja, odwaga oraz czujność sprawiają, że buldogi francuskie świetnie sprawdzają się w roli stróża. Niestety ich zadziorność powoduje, że często wdają się w bójki z napotkanymi psami (najchętniej większymi od siebie). Decydując się na dwa buldożki w domu, warto wybrać samca i samicę, gdyż samce mogą ze sobą walczyć.

Buldog francuski — pielęgnacja

Buldog francuski jest łatwy w pielęgnacji. Kapać należy go w miarę potrzeby, wykorzystując szampon dla psów krótkowłosych. Zwierzę warto również codziennie wyczesywać, najlepiej przy pomocy specjalnej gumowej rękawicy. Unikniemy wtedy obecności sierści na tapicerce oraz dywanach, którą z uwagi, iż jest drobna i twarda, ciężko usunąć. Raz w tygodniu należy równie przetrzeć fałdy w okolicy pyska odpowiednim środkiem do pielęgnacji.

Zabawki dla buldożków powinny być twarde, wytrzymałe, i niezbyt małe, aby uniemożliwić psu ich połknięcie. Do spania najlepsze będzie miękkie legowisko.

Jeśli chodzi o smycz, to najlepiej sprawdzi się automatyczna. Obroża powinna być szeroko, najlepiej skórzana. Szelki można zakładać jedynie dorosłym psom – u szczeniąt mogą doprowadzić do odstawania łokci.

Buldog francuski — żywienie

Buldogi francuskie nie są wybredne i zazwyczaj mają dobry apetyt. Wedle wzorca, pies tej rasy ma być krępy, ale w żadnym wypadku otyły.

Najlepsza będzie karma wysokiej jakości lub samodzielnie przygotowany pokarm, który należy uzupełniać preparatami wapniowo-witaminowymi. W okresie linienia można psu podawać środki z biotyną i nienasyconymi kwasami tłuszczowymi. Dzienny przydział jedzenia nalezy podzielić na co najmniej dwie porcje.

Buldog francuski — zdrowie

Buldogi francuskie mają skłonności do schorzeń kręgosłupa, które w podeszłym wieku mogą prowadzić nawet do niedowładów kończyn. Również specyficzna budowa czaszki (spłaszczony, krótki pysk oraz kształt głowy przypominający kwadrat) pociąga za sobą szereg anatomicznych niedoskonałości. Może na przykład pojawić się przodozgryz utrudniający rozgryzanie pokarmu, a skrócone jamy nosowe mogą prowadzić do trudności w oddychaniu.

W związku z powyższym buldogi źle znoszą wysokie temperatury i stres. Częściej niż psy innych ras, zapadają na choroby układu oddechowego i krwionośnego, mają tendencję do problemów z uzębieniem i słabszą wydolność fizyczną. Wiele osobników sapie, chrapie w czasie snu i ma skłonność do utraty tchu. Dlatego należy być przygotowanym na walkę ze złamaniami chrząstek krtani, niedrożnością kanalików łzowych, wypadaniem gałki ocznej czy konsekwencjami zwężenia tchawicy i skrócenia podniebienia miękkiego.

Warto również zwrócić uwagę na charakterystyczne pofałdowanie skóry na głowie, które predysponuje do powstawania odparzeń i rozwoju zapaleń. Wiele buldożków jest również podatnych na alergie – dlatego nie poleca się używania plastikowych misek.